خبرآنلاين: مرحوم ناصر حجازي براي همه فوتبال‌دوستان ايراني يک اسطوره به‌ياد ماندني است.او البته «اسطوره‌‌تر» مي‌شد اگر در زمان جواني‌اش وقتي تيم فوتبال منچستريونايتد او را مي‌خواست، مي‌گذاشتند به اين تيم بپيوندد. وقتي حجازي دستکش‌هايش را آويزان و از دنياي فوتبال خداحافظي کرد اين احمدرضا عابدزاده بود که خود را به فوتبال ايران معرفي کرد و تا سال‌ها مرد اول دروازه تيم ملي بود.از زماني‌که عابدزاده بازنشسته شد تاکنون فوتبال ايران ديگر يک دروازه‌بان شش‌دانگ، چالاک، باروحيه و از همه مهمتر کم‌نوسان به خود نديده است.
البته مي‌دانيم که نيما نکيسا در مقطعي آنقدر خوب کار کرد که به‌عنوان اولين دروازه‌بان لژيونر راهي ليگ يونان شد اما حتماً شما هم با ما هم عقيده هستيد که نکيسا نوسان زيادي داشت و هيچ‌گاه نمي‌شد مانند مرحوم حجازي يا عابدزاده بر روي او حساب کرد.حالا اما فوتبال ايران سال‌هاست با مشکل دروازه‌بان روبه‌روست و هنوز که هنوز است يک دروازه‌بان در حد حجازي و عابدزاده با ويژگي‌هايي که برشمرديم خودنمايي نکرده است.
اگر مي‌خواهيد بگوييد: «سيدمهدي رحمتي» خواهيم گفت که در خوب بودن او شکي نيست اما آيا رحمتي را مي‌توان با مرحوم حجازي مقايسه کرد؟ هرچند که مرحوم ناصر حجازي گفته باشد: «هرگاه رحمتي را مي‌بينيم به ياد خودم مي‌افتم».
آيا به‌نظر شما مي‌توان رحمتي را با عابدزاده مقايسه کرد؟
به‌نظر شما آيا رحمتي، «شش دانگ»، «چالاک»، «باروحيه» و «کم‌نوسان» هست؟ قطعاً رحمتي اگر آماده باشد، چالاک است اما آيا او هميشه با روحيه هم هست؟ آيا هميشه شش‌دانگ هم هست و از همه مهمتر آيا او کم‌نوسان هم هست؟اين مورد آخري بسيار مهم است. بهزاد غلامپور هم زماني خوب بود اما نوسان زيادي داشت. يک روز خوب و يک روز بسيار بد بود و حد وسط نداشت.عليرضا دليخون، پرويز برومند، داوود فنايي، سيدهادي طباطبايي و. . . نيز همين‌گونه بودند.سيدهادي طباطبايي در بازي تاريخي و به‌ياد ماندني در برابر دانمارک با همه ستارگان آن سال‌هايش يک تنه تيم ايران را از شکست رهانيد و شير کپنهاک نام گرفت اما در برخي بازي‌ها هيچ نشاني از آن هادي طباطبايي آماده نداشت که نداشت.البته مرحوم حجازي و احمدرضا عابدزاده هم روزهاي بد داشته‌اند اما آنقدر نبوده که اين روزهاي بد بر روزهاي خوبشان چربش داشته باشد.از همين رو است که مي‌گوييم اين دو نفر کم‌نوسان بوده‌اند.مي‌رسيم به دروازه‌بانان حال حاضر کشورمان که طي چند سال اخير و با وضع قانون منع حضور دروازه‌بانان خارجي، حسابي کبکشان «خروس خوان»بود.کبک اين عزيزان از آن جهت به‌صورت پيوسته خروس مي‌خواند که بي رقيب‌بودند و خريدار داشتند.هر قيمتي که امر مي کردند و هنوز هم البته چنين است اجابت مي شد و مي‌شود.وقتي فلان دروازه‌بان تيم رده آخري 400ميليون (حتي 50ميليون بيشتر از سقف کذايي قرارداد) پول مي‌گيرد شما انتظار داريد سيدمهدي رحمتي که دروازه‌بان اول تيم ملي است کمتر از يک ميليارد پول دريافت کند؟ تا آنجا که هم ما و هم همه کارشناسان اهالي فوتبال مي‌دانند و بارها هم گفته‌اند پيشرفت داشتن در همه چيز و از جمله فوتبال در حضور رقيبي و رقيباني قدرتمند ميسر مي‌شود. به‌راستي طي سال‌هاي اخير مثلاً سيدمهدي رحمتي کدام دروازه‌بان را به عنوان رقيب جدي خود ديده که بخواهد از وضعيت کنوني‌اش بهتر باشد؟تيم رقيب استقلال، پرسپوليس که حکايت ضعف دروازه‌بان‌هايش عيان است و ديگر هيچ نيازي به توضيح ما ندارد.رحمان احمدي از سپاهان، شهاب گردان از ذوب‌آهن، سوشا مکاني از نفت تهران و. . . چرا نتوانسته‌اند تاکنون به‌صورت جدي مهدي رحمتي را تهديد کنند.چرا نتوانسه‌اند اندکي، تنها اندکي جايگاه دروازه‌بانان اول تيم ملي و استقلال را به‌دست آورند؟
به‌نظر مي‌رسد حضور دروازه‌بانان خارجي اگر تنها راه‌حل اين ماجرا نباشد قطعاً يکي از بهترين شيوه‌ها براي ارتقاي سطح دروازه‌بانان ايراني است. که بالاخره فدراسيون فوتبال کوتاه آمدو اين قانون را برداشت.يادمان نرود از مهدي رحمتي تشکر کنيم به هرحال او هرچند خيلي قابل اطمينان نيست اما به هرحال حضورش در تيم ملي برايمان غنيمت است.شما تصور کنيد در شرايط کنوني اگر مهدي رحمتي نبود کدام دروازه‌بان ايراني مي‌توانست جاي او را بگيرد.وحيد طالب‌لو؟ شهاب گردان؟ ميثاق معمارزاده؟ محسن فروزان؟ يا عليرضا حقيقي؟ فعلاً بايد قدر رحمتي را بدانيم و در کنار آن به وحيد طالب‌لو کمک کنيم تا روحيه و اعتماد به نفس از دست رفته‌اش را بازيابد. عليرضا حقيقي جوان را ياري کنيم، شهاب گردان، سوشا مکاني و. . . را در مسير صحيح قرار دهيم.
راستي يک سؤال، طي چند سال اخير تيم‌هاي باشگاهي فوتبال ما يا اصلاً تيم ملي، کدام مربي مطرح را براي دروازه‌بانان‌مان به‌خدمت گرفته؟
کدام شرايط را فراهم کرده‌ايم تا دروازه‌بانان مطرح ما براي حتي مقاطعي کوتاه در کنار بهترين دروازه‌بانان جهان تمرين کنند. بهتر بگوييم شايد انتظار ما هم از آنها بيش از حد زياد باشد.به هر حال وقتي آنها رقيب خوب ندارند و هرچه پول مي‌خواهند دو دستي تقديمشان مي‌شود چرا بايد نگران جايگاه خود باشند.با اين شرايط تنها آرزو مي‌کنيم آن حرف مرحوم ناصر حجازي درباره سيدمهدي رحمتي به‌صورت کامل رنگ واقعيت به خود بگيرد.«وقتي رحمتي را مي‌بينم ياد جواني‌هاي خودم مي‌افتم» اميدواريم سيدمهدي رحمتي و البته ساير دروازه‌بانان ايراني براي ما ايراني‌ها بتوانند ياد دوران جواني امثال مرحوم حجازي و عابدزاده را زنده کنند.
نظرات شما عزیزان:
|
منوی اصلی
تبادل
لینک هوشمند
نویسنده: 
